We kennen allemaal dat kind dat nooit zijn hoofd uit zijn boeken haalt, dat rent om de verfilming van zijn favoriete verhaal te zien of dat nooit stopt met schrijven. "Met 'zijn hoofd in de wolken' op zijn transcript, kende hij de toespraak uit zijn hoofd; talent en potentieel in aantocht, maar veel te ontwijkend. Dat kind ben ik. Degene die zijn studie voortzette door alle theoretische normen te volgen, die een tijdje stopte met geloven in deze denkbeeldige wereld omdat dit was waar het leven om draaide, voordat hij stopte. Voor mij bestaat het leven uit schrijven, het is wat me in staat stelt te ontsnappen en het echte leven te zien, en dat alles op het podium zetten is meer dan een passie, het is een behoefte.