Het symposium van de groten is mager en kunstmatig.
Krampachtig en aangelegd zijn de linguaculums bezig;
Trots is één man te zien in de verte,
sereen in silhouet, voortschrijdend in het vlak.
Zijn tred wordt zeker geaccentueerd door de draad
die het indigo boven van onder scheidt,
onder en boven, zijn ongemakkelijke essentie,
expliciet maken, de cesuur van de wereld:
geen schrandere rechter maar een dwaas van een zwaard!